Heinrich Weidinger (1890-1944)

Heinrich Weidinger urodził się 9 maja 1890 r. w alpejskiej gminie Windischgarsten w Austrii jako nieślubny syn Theresii Weidinger. Wkrótce po jego narodzinach matka opuściła wioskę i najpóźniej od 1911 r. prowadziła małą firmę w Wiedniu. Heinrich Weidinger studiował i podjął zawód inżyniera geodety. Nic nie wiadomo o jego życiu w latach 20. i 30. ubiegłego wieku.

W 1939 roku został aresztowany w Dachau i skazany na trzy lata i pięć miesięcy więzienia za stosunki homoseksualne z paragrafu 175. 18 marca 1943 r. Weidinger został ponownie aresztowany przez policję weimarską w swoim ostatnim zarejestrowanym miejscu zamieszkania, hotelu "Weimarischer Hof" w Jenie.

Po kilku miesiącach "aresztu ochronnego" w obozie koncentracyjnym w Dachau, 12 listopada 1943 r. został przeniesiony do obozu koncentracyjnego w Buchenwaldzie, gdzie najpierw został zakwalifikowany jako "zawodowy przestępca", a następnie jako homoseksualista. Weidinger musiał wykonywać niezwykle ciężką pracę przymusową, która ostatecznie doprowadziła do jego śmierci. W aktach Buchenwaldu jako datę śmierci podano 27 stycznia 1944 r., a jako przyczynę zgonu "niewydolność serca z nieżytem żołądka i jelit".

W dniu 14 maja 2019 r. na ulicy Unterm Markt przed budynkiem nr 4 położono kamień węgielny dla Heinricha Weidingera (inicjatywa Grupy Roboczej Mówiącej o Przeszłości).

Mieszkał tu Heinrich Weidinger, ur. 1890, aresztowany 12 czerwca 1939, skazany §175, więzienie, "areszt ochronny" 1943 Dachau, Buchenwald, zamordowany 27 stycznia 1944.